Wat is de mate van verandering van de elastische modulus van de remveer onder extreme temperatuuromstandigheden (-40℃ tot 150℃)?

Onder extreme temperatuuromstandigheden verandert de elasticiteitsmodulus van de rem veer wordt beïnvloed door zowel materiaaleigenschappen als temperatuurbereik. Voor veermaterialen van koolstofstaal verandert de elastische modulus weinig in het lage temperatuurgedeelte (-40 ℃ tot 0 ℃). Experimentele gegevens tonen aan dat in het bereik van -50 ℃ tot 50 ℃ de fluctuatie in de elasticiteitsmodulus gewoonlijk niet groter is dan 2%. Na het betreden van het hogetemperatuurgedeelte (60 ℃ tot 150 ℃) vertoont de elastische modulus een niet-lineair verval naarmate de atomaire afstand groter wordt en de thermische trilling van het rooster intenser wordt. Bij 100 ℃ neemt de elasticiteitsmodulus van typische koolstofstaalmaterialen met ongeveer 3% -5% af, terwijl de vervalsnelheid van hittebestendige legeringsmaterialen zoals op nikkel gebaseerde legeringen kan worden geregeld op 1% -3%. Wanneer de temperatuur 150℃ nadert, kan de cumulatieve afname van de elastische modulus van koolstofstaal 8% -12% bereiken. Als het materiaal een speciale warmtebehandeling ondergaat of legeringselementen zoals chroom en molybdeen toevoegt, kan deze waarde worden geoptimaliseerd tot 5%-8%. Het is vermeldenswaard dat de snelheid van het verval van de elastische modulus versnelt bij toenemende temperatuur, en dat de momentane veranderingssnelheid bij 150 ℃ 0,1% / ℃ kan bereiken, wat voornamelijk te wijten is aan het roosterverzachtende effect dat wordt veroorzaakt door de vermindering van de activeringsenergie van de dislocatiebeweging. Voor remveren gemaakt van silicium-chroom gelegeerd staal is hun stabiliteit bij hoge temperaturen beter dan die van gewoon koolstofstaal, en de dempingssnelheid van de elastische modulus bij 150 ° C kan worden geregeld binnen het bereik van 6% -9%. Dit komt door het vastzettende effect van het stabiele carbidenetwerk gevormd door de legeringselementen op de korrelgrenzen.